Ik ben Yvonne, 45 jaar oud en voor de liefde van mijn leven ben ik 21 jaar geleden naar het mooie Nijverdal verhuisd. Samen hebben we 2 geweldige kids van 15 👦🏼(MCDD & ADHD) & 13 👩🏼 (ADHD) en een Engelse Cockerspaniël genaamd Floortje. Je kunt dus gerust zeggen dat het bij ons thuis nooit saai is. Ik heb altijd in de gehandicaptenzorg gewerkt op woongroepen waar veel moeilijk verstaanbaar gedrag voorkomt. De laatste jaren heb ik gewerkt als ambulant begeleider. Mijn passie is Handlettering. Dat ga je zeker zien op deze site. Je vind mij op Social media onder de naam YDee Letter Art✍🏻. Mijn leven staat in het teken van mijn gezin. Eigenlijk draai ik gewoon mee op hun structuur en dat ging prima! Tot vier jaar geleden. Ik kreeg allemaal van die vage lichamelijke klachten. Mijn zicht werd minder maar mijn ogen waren prima. Mijn conditie ging achteruit, ik had hoofdpijn en voelde mij zweverig. Ik raakte de grip kwijt op mijn werk al gaf ik dat niet toe! Tot de dag mijn dochter haar duim brak en ik tijdens het koelen flauw viel. Mijn bloeddruk was 200/99…. veeel te hoog maar verder was alles goed. advies: blijf maar 6 weken thuis. Na die 6 weken begon het pas! Ik was uitgeput maar kon mijn rust niet vinden. Een depressie was de 1e diagnose waar de medicatie op ingezet werd. Niks sloeg aan of ik werd gek van de bijwerkingen. Burn Out met paniekaanvallen! Dat was het!! Gesprekken bij de psycholoog waren in het begin fijn maar draaiden op niks uit. Na 1,5 jaar werd ik doorgestuurd naar ADHD Centraal. OMG😱 Wat moet ik daar? Die dag daar op 20-02-2020 veranderde alles. Er waren mensen die mijn hersenspinsels begrepen! Ik ging naar huis met een diagnose. Hoe ga ik dat thuis vertellen?! Ik kreeg Cognitieve gedragstherapie. Daar viel ik door de mand en werd doorgestuurd naar Mindfit. Daar kreeg ik de diagnose ASS. Ik?! Die altijd gewerkt heeft met mensen met autisten en een zoon heeft met autisme. De kids waren door het dolle heen dat ze dus alles van mij hebben..de schatten❤️ Ondertussen zit ik dus al 4,5 jaar thuis. Door veel structuur en rust gaat het thuis nu best goed. Ik kan nog weinig aan en ben snel overprikkeld. Tijdsdruk is funest. Mijn belastbaarheid moet ik opbouwen, vooral buiten. Gelukkig krijg ik begeleiding van een autismecoach.
Want hey…IK BEN AL VERDER DAN DAT IK GISTEREN WAS!